Luz e auga, principais necesidades

Coa chegada da primavera, as plantas de casas, terrazas e xardíns rexorden e recobran todo o seu esplendor, pero para que luzan sas e fermosas precisan uns coidados básicos. Tanto o lugar no que as situamos na casa coma os nosos hábitos ó regalas ou botarlles fertilizante inflúen decisivamente no seu estado xeral, ata tal punto que pequenos detalles -como unha corrente fría de aire ou a falta de luz durante boa parte do día- poden botar por terra tódolos nosos esforzos por acadarmos que as nosas plantas conserven un bo aspecto.

Rega, na súa xusta medida

Se non lle é posible recoller auga de chuvia para regar, deixe repousa-la auga da billa durante toda a noite para que o cloro se evapore e o cal se deposite no fondo. Cando regue, non aproveite ata a última pinga para evitar que caia o cal.
Regue as súas plantas cunha mestura de auga con té. Verá como recobran toda a súa vitalidade.
Evite zarrapicar de auga as follas e flores que estean á luz do sol, sobre todo nas horas de máis calor, xa que as pingas actúan como lentes, queimando e danando seriamente a floración.
Se vai marchar de viaxe e vai permanecer varios días fóra da súa vivenda, asegure que ás súas plantas non lles falte auga situando un caldeiro nun nivel superior e agrupándoas embaixo. De seguido, introduza uns cordóns grosos na auga, e afunda os seus extremos na terra das macetas; a auga chegará ata elas por capilaridade.
Evite regar en horas de máxima insolación, xa que pode provocarlle nerviosismo á planta, polos cambios bruscos de temperatura. As plantas aproveitan mellor a auga á primeira ou á última hora do día, cando a evaporación é menor e a auga chega case ata as raíces. Sen embargo, como aínda hai risco de xeadas nocturnas, regue as plantas de exterior pola mañá para darlle tempo á planta a absorbe-la auga. Evitará que esta se conxele, danando as raíces.
As plantas grandes en testos pequenos precisan máis auga cás mesmas en recipientes grandes. Pola contra, os exemplares pequenos en grandes macetas precisan menos auga cás mesmas en testos pequenos.
Evite o costume de pór pratos con auga debaixo das macetas. Só conseguirá enchoupa-la terra e apodrenta-las raíces das súas plantas.
Se a terra da maceta das súas plantas de interior está moi seca, afróuxea cun garfo e somérxaa nun barreño con auga ou no vertedoiro. A inmersión debe durar ata que se deixen de formar burbullas. Escorra a auga sobrante e pulverice as follas.
Se regou en exceso unha planta, sáquea con coidado do testo e envólvaa en varias capas de papel de cociña absorbente. Déixeo todo así durante 24 horas. Se se empapa o papel, póñalle outros novos. Despois volva mete-la planta na maceta e non a regue durante varios días.

Nutrición, alimentalas ben

Antes de utiliza-lo fertilizante, lea de vagariño a etiqueta do producto, e respecte escrupulosamente as indicacións e doses do fabricante.
Empregue de xeito racional os fertilizantes para evitar carencias ou excesos, sobre todo de nitróxeno (con pouco non se desenvolve a planta, con moito medra de xeito desmesurado e é máis proclive ás pragas).
Cando faga té, non guinde as follas que quedaran no fondo da teteira, bótellas á terra das plantas. Outro remedio “caseiro” é regalas coa auga sobrante da cocción das verduras; a súa gran concentración de sales minerais resulta moi beneficiosa para elas.
Nunca bote fertilizante durante o período de repouso das plantas, despois de plantar, transplantar ou cambiar de maceta, ata que non transcorran uns 15 días, ou se a planta está enferma. Estas tres regras exclúen os fertilizantes orgánicos e de lenta liberación.

Luz e temperatura, con moderación

A luz é fundamental para a vida das plantas. Coloque as macetas en lugares luminosos ou, se non, preto de fontes luminosas artificiais.
Actúe con moderación, a falta de luz fai que as plantas se murchen, e en exceso provoca que as follas se poñan amarelas e caian.
Non expoña as plantas á luz directa do mediodía.
Unha planta de interior precisa unha temperatura de entre 12 graos en inverno e 24 graos no verán. Evite os cambios bruscos de temperatura, xa que ocasionan a caída das follas e paralizan o crecemento. Non sitúe as plantas en zonas con corrente.
Se as follas das súas plantas comezan a se rizar e adquiren un ton pardo, é que o aire é demasiado frío. Para evitalo, manteña o substrato relativamente seco, e retire as plantas das repisas das ventás, nin sequera a calefacción pode protexelas dun descenso brusco das temperaturas.
Se as follas se tornan amarelas e as puntas castañas, a temperatura é demasiado alta. Para evita-los danos, aumente a humidade da planta e busque un emprazamento o máis fresco posible.

Transplante, agora é o momento

¿Cando hai que muda-la planta de maceta? Algúns sinais indican que chegou a hora de coloca-la nosa planta nun testo máis grande: cando as raíces medran a través do orificio de drenaxe do testo, cando os efectos da rega duran pouco, cando a terra está vella ou con costra na superficie, ou cando hai un gran desequilibrio entre o volume da parte aérea da planta e o contedor.

Evite realizar transplantes se a planta está medrando activamente. Podería interrompe-lo seu desenvolvemento e limita-la producción de flores.
A noite anterior ó transplante regue moderadamente a planta, e lave a nova maceta. Se vai utilizar testos de barro novo, déixeos en auga durante toda a noite.
Non empregue o mesmo tipo de terra para tódalas plantas. Cada especie require unhas características distintas na terra, que sexa arxilosa, areosa, ácida ou gumífera.