Hai que estudiar cándo compensa

Hai que estudiar cándo compensa

A concesión dun crédito hipotecario ou dun préstamo persoal contempla diferentes tipos de comisións. Tamén delas depende que se paguen máis ou menos cartos ó longo do proceso de devolución. A comisión de cancelación é, xunto á de apertura e de estudio, a que máis peso ten, pero tamén a que pasa máis desapercibida para o titular do crédito, que do que se preocupa fundamentalmente é de obter axiña o préstamo solicitado. Esta urxencia provoca que non sempre nos informemos con detalle das opcións para devolvérmo-lo diñeiro adiantado polo banco. Por esta razón convén acordar coa entidade de maneira explícita -por escrito- cómo e cándo cancelar unha parte do crédito, ou mesmo a súa totalidade. Ademais, para supostos tan habituais como a actualización dun xuro excesivamente alto ou o traspaso da hipoteca a unha entidade financeira con mellores condicións, é dicir, a novación e a subrogación, tamén é preciso coñecer en qué consiste a cancelación dun préstamo.

Qué compre ter en conta antes de cancelar un préstamo

• Decidir se a cancelación será total ou parcial: hai que le-la escritura, no caso dos préstamos hipotecarios, ou a póliza, nos persoais, e fixarse no apartado “comisións”. Alí figurará se existe unha comisión por cancelación anticipada e total, así como a súa contía. As comisións aplicadas poden ser diferentes. Para a cancelación parcial pódense esixir requisitos como amortizar un capital mínimo que pode alcanza-lo 10% da débeda e un máximo do 25.
• Comisións establecidas: teñen uns límites prefixados:
  • Para os créditos ó consumo, o 3% se son a xuro fixo, e o 1,5% para os variables.
  • Nas hipotecas a tipo variable, a comisión disposta é do 1% a tipo variable e dun 2,5% no caso de cambia-la hipoteca a outra entidade.
• Libre pacto: ó banco interésalle que o seu cliente lle siga pagando a hipoteca durante os anos acordados no contrato, pois esa é a súa principal fonte de ingresos. Sen embargo, na cancelación de créditos e préstamos rexe o que se chama o libre pacto: todo se pode e se debe negociar, e o máis recomendable é falar claramente co banco e exporlle que lle interesamos como cliente, xa que manterémo-la nosa nómina domiciliada nel, nun futuro pediremos outro préstamo, os números vermellos non abundan na nosa conta… Cómpre perderlle o medo ó banco ou caixa de aforros.
• Adiantar cantidades: no suposto de que se desexe adianta-lo 10% do crédito convén negocia-la comisión que se vai pagar por esa “baixa parcial”, así como os anos de pagamento e a cota exacta que hai que devolver.
• Beneficios fiscais: Esta é outra cuestión de vital importancia no momento de cancelar un crédito. O interesado debe elixir se lle compensa quedar libre dese préstamo e dos seus beneficios fiscais. A deducción no IRPF só se aplica a unha suma de 9.000 euros anuais. Este é o máximo que se lle pode pagar ó banco para aproveita-la fiscalidade. Todo o que supere esa cifra quedará sen a deducción do 15%. Outro aspecto que cómpre ter en conta é que para practica-la deducción non se pode amortizar máis do 40% da cantidade solicitada nos tres primeiros anos do préstamo.