Manual para descifrar as facturas de luz, auga, gas e teléfono
Polo xeral, atopar cal é o custo que debemos aboar polo consumo realizado e que, habitualmente, temos domiciliado na nosa conta de aforro non entraña unha gran dificultade. Non obstante, non sempre é sinxelo comprender ao milímetro todos os datos que recollen as diferentes facturas.
A lectura destes documentos de cobramento resulta confusa pola ausencia de contrastes e recadros, e por conter tamaños de letra excesivamente pequenos. En moitas ocasións, comprender estes documentos pode permitir axustar o consumo e á vez reducir o gasto enerxético e doutros servizos.
Auga
O pagamento da factura da auga realízase cada tres meses. Neste caso, as facturas inclúen un apartado correspondente ao custo fixo de lectura e conservación, é dicir, unha cota fixa polo servizo que presta a empresa. O recibo reflicte o custo mínimo que se paga de tarifa, un custo que dependerá da comunidade autónoma. Isto é así porque a subministración doméstica da auga ofrece prezos moi distintos dunha cidade a outra. As tarifas dependen da empresa que opera no lugar de residencia do usuario, que non pode elixir provedor. A cota de servizo é unha cantidade fixa que se paga en función do calibre (diámetro) da canalización principal que abastece a vivenda. Divídese, neste caso, en abastecemento (auga que entra no domicilio) e saneamento (auga que se desbota polo desaugadoiro).
- 1) Bloque. As tarifas domésticas, a diferenza das industriais, calcúlanse en referencia a un concepto particular: o de bloque. O prezo da auga aumenta a medida que se supera cada Bloque (similar aos chanzos polos que se calcula o IRPF da declaración da renda en función dos rendementos do traballo). Este sistema trata de penalizar un consumo excesivo de auga. Nas vivendas particulares, o máis común é facturar respecto ao Bloque 1.
- 2) Servizo e subministración da canle. Este aspecto inflúe na tarifa fixa que se paga por obter o servizo e por recibir a subministración da canle. Por estes conceptos, para unha vivenda Bloque 1 pódense pagar 2,02 euros en concepto de servizo e 9,18 euros polo servizo da canle.
- 3) Consumo. Fai referencia ao custo variable da factura. Neste caso, o documento reflicte canto vale a unidade de medida en cuestión (o metro cúbico) e multiplícao polo consumo efectuado no período (tres meses). Este concepto pódese presentar dividido entre abastecemento e saneamento. Para un consumo de 11 metros cúbicos, a 0,78 euros, o importe ascenderá a 8,56 euros.
É útil saber que cada comunidade de veciños contrata o servizo de contador de auga con quen desexa. Igualmente, a factura trae reflectido a porcentaxe de auga gastada pola comunidade, rateada en función da dimensión da súa vivenda con respecto ao total do terreo.
Electricidade
- 1) Potencia contratada. O recibo amosa un importe fixo, que cobra a compañía coa que se ten contratado o servizo, é dicir, por utilizar as súas redes eléctricas e permitir que a luz chegue ata o fogar. Este importe abóase sempre, aínda que non se realizase consumo, e depende da potencia que teñamos contratada e da valoración que se lle dá a cada Quilovatio (kW) contratado. Para os fogares españois, as potencias contratadas máis frecuentes son de 3,3 e 5,5 kW, en función dos electrodomésticos ou aparellos electrónicos dos que se dispón.
- 2) Valor fixo. O valor fixado por Real Decreto para cada kW contratado é de 1,581887 euros.
- 3) Cálculo. De maneira que, se a persoa ten contratada unha potencia de 3,3 kW pagará por este concepto 10,44 euros (3,3 kW x 2 meses x 1,58 =10,44 euros).
- 4) Consumo eléctrico. Para calcular este custo non hai máis que multiplicar o consumo realizado pola cantidade á que cobra a compañía o kW. Este aspecto está regulado por Real Decreto, e o recibo tamén indica o número e data do BOE en que se fixou a contía do devandito concepto. Se, por exemplo, o consumo é de 396 quilovatios hora (kWh) durante os dous meses que se están a facturar, considerando que o prezo do kWh está fixado en 0,089868 euros, o custo bimensual será de 35,59 euros.
- 5) Imposto especial sobre a electricidade. É un imposto que se recada en España e que se inviste en investigación de enerxías alternativas e en novas estruturas da rede para paliar a carencia por non construír novas centrais nucleares. Este concepto págase sobre o consumo de electricidade e a potencia contratada e está cifrado nun 4,864%. No exemplo utilizado, cunha potencia contratada de 3,3 Kw e un consumo de 396 kWh, pagaríanse 2,35 euros bimensuais por este concepto.
- 6) Custo polo alugueiro do equipo. Correspondente aos dous meses que se facturan. A factura debe detallar cál é o custo do alugueiro mensual (para o ano 2007, de 0,57 euros). Multiplicado por dous, obtense a cifra por este concepto (1,14 euros).
- 7) IVE. A todas estas cantidades (custo fixo do servizo, facturación por potencia, imposto especial sobre a electricidade e alugueiro do equipo de medida) hai que gravarlles un 16% de IVE.
- 8) Importe total. Unha sinxela suma de todas as cifras dá o importe total.
- 9) Historial de consumo. Amosa como foi evolucionando o gasto eléctrico ao longo dos últimos doce meses.
Gas natural
- 1) Tarifas para usos domésticos. Hai que distinguir a 3.1 (para vivendas cun consumo igual ou inferior a 5.000 kWh/ano), a 3.2 (para consumos entre 5.000 e 50.000 kWh/ano), a 3.3 (para consumos entre 50.000 e 100.000 kWh/ano) e a 3.4 (para consumos superiores a 100.000 kWh/ano).
- 2) O importe que se factura. Analízase, dunha banda, nun custo fixo por contrato, que se paga por recibir o gas no fogar, derivado da utilización da rede de gasodutos da compañía. Este concepto págase aínda que non se consuma e depende do tipo de tarifa que aplique. Para un fogar cun consumo inferior aos 5.000 kWh/ano, o importe no 2006 era de 2,39 euros por mes, polo que na factura ascenderá 4,78 euros.
- 3) Custo variable de gas. Corresponde ao consumo efectuado no período facturado. O consumo mídese en metros cúbicos, pero, co fin de equiparalo co consumo eléctrico, exprésase a equivalencia en quilovatios horas (kWh). Por exemplo, para o ano 2006 o prezo do kWh estaba fixado en 0,048284 euros. Para un consumo de 20 m3 de gas natural e considerando unha estimación de 10,791 kWh de poder calorífico para cada m3 de gas subministrado, o importe ascendería a 10,43 euros. (Refírese a consumo-gas).
- 4) Alugueiro do contador. O importe por este concepto está en función do tipo de contador que se teña instalado, o que determina o caudal máximo (m3/hora) de gas que pode chegar á vivenda. Para un volume de 6 m3/h, o máis habitual nun domicilio particular, o alugueiro mensual durante o 2006 era de 1,08 euros, polo que o importe por este concepto ascende a 2,16 euros na factura bimensual.
- 5) IVE. Aplícase o 16%.
- 6) Información adicional. Infórmase ao cliente de que a tarifa inclúe un importe destinado á Comisión Nacional da Enerxía e outro ao Xestor Técnico do Sistema.
- 7) Historial de facturación. Complétase cun novo gráfico co historial de facturación en metros cúbicos dos últimos dous anos.
Teléfono
A cota fixa reflicte o prezo polos servizos contratados: págase polo mantemento da liña, o acceso ás redes e á infraestrutura tecnolóxica que fai posible poder realizar e recibir chamadas. Polo xeral, esta cota abóase aínda que non se realizasen chamadas. Ademais, neste apartado figurarán outros servizos que se teñan contratados. Por exemplo, nos últimos anos é moi común que a factura de teléfono inclúa o custo polo acceso a Internet, por servizos concretos como tarifas planas, ADSL… Como se trata de servizos con prezo pechado, adoitan aparecer expresadas na parte de cotas fixas da factura.
- 1) Chamadas especiais. Nun fogar que ten contratado un servizo cun prezo fixo que inclúe as chamadas locais e nacionais, estas non aparecerán na parte variable. Si figurarán as chamadas especiais, como, por exemplo, as realizadas a números 902. Ademais, incluirase unha listaxe detallado destas chamadas.
- 2) IVE. A factura telefónica aplica un 16% de IVE polos custos fixos e variables.
- 3) Total. O custo total da factura.
Na actualidade, os terreos de nova edificación dispoñen de cuartos de contadores independentes para cada servizo. Non obstante, nos terreos construídos antes desta disposición, o normal é que os contadores se atopen dentro de cada unha das vivendas, polo que os técnicos deben acceder a cada unha delas para anotar o consumo.
Como na maioría das ocasións os propietarios están ausentes, as compañías optaron por dúas medidas: poñer á disposición dos usuarios unhas follas para que se anoten os valores consumidos e que son recollidas por un técnico, e ofrecer un número de teléfono gratuíto ao que se pode chamar para facilitar o valor.
En función do sistema utilizado, as compañías expedirán a factura indicando nos epígrafes lectura anterior e lectura actual os códigos “real”, se foi un técnico o que realizou a revisión, “facilitada” se se indicou no formulario da compañía ou por teléfono, ou “estimada” en función do consumo habitual se a compañía non dispón de ningunha medición.