Os expertos nutricionistas de Eroski Consumer responden

1 Xullo de 2012
Img alimentacion 2 listado 203

Os expertos nutricionistas de Eroski Consumer responden

Oín dicir que unha persoa sa pode comer máis de catro ovos á semana, non é excesivo?

O consumo de tres ou catro ovos por semana (algún máis en caso de situacións que esixan maiores requirimentos enerxéticos) acéptase como unha cantidade saudable de consumo. O ovo como alimento de referencia en calidade proteica serve de alternativa nutricional e gastronómica a outras fontes de proteína animal como poden ser os peixes e as carnes magras. Esta recomendación de consumo queda reflectida na Guía da Alimentación Saudable da Sociedad Española de Nutrición Comunitaria (SENC), o documento de referencia en relación ás porcións e frecuencia recomendada de alimentos.

No momento de planificar os menús e axustarse ás porcións recomendadas hai que ter en conta as distintas formas nas que poden presentarse os ovos; fritos, en tortilla, revoltos ou como ingrediente doutros pratos non tan doados de identificar ou cuantificar como son flans, cremas, filloas, salsas tipo maionesa, biscoitos, bolaría, repostaría e galletaría etc.

Cando se fai un caldo, que nutrientes pasan á auga e cales quedan nos alimentos? O obxectivo da consulta é saber se os caldos son adecuados para bebés e nenos ou non teñen suficiente valor nutricional.

O valor principal dos caldos é o seu contido en auga, que serve á hidratación do organismo. Segundo os alimentos que se utilicen na súa elaboración, os caldos enriquécense en sales minerais e algunhas vitaminas solubles en auga que pasan dos vexetais ou doutros alimentos ao caldo durante a cocción, e dalgunhas proteínas solubles procedentes das carnes ou o peixe. No entanto, a forma de elaborar o caldo inflúe no seu valor nutricional, se ben a suma de nutrientes (proteínas, graxas, carbohidratos, sales e vitaminas) non adoitan superar o 3% do peso, mentres que o resto é auga. Polo tanto, en xeral, os caldos non achegan unha cantidade relevante de nutrientes e menos de calorías.

Para obter un caldo máis substancioso convén engadir os alimentos á auga fría de forma que necesiten unha cocción máis longa e nese tempo pasen máis nutrientes solubles ao caldo. O refogado das hortalizas (cebola, cenoria, cabaza, acelgas, espinacas, tomate etc.) dá máis sabor ao caldo e se os ingredientes se baten, ademais de espesar, o caldo resultante adquire unha cor máis rechamante e é máis nutritivo.

ABC da nutrición: histamina

Molécula imprescindible para a vida, pero que pode ser orixe de intolerancias ou de alerxias alimentarias. Ao consumir un alimento problemático neste sentido (pescados, queixos e embutidos, en especial) as células do organismo poden xerar máis histamina. Se o mecanismo de produción de histamina está mediado pola inmunoglobulina E (IgE), trátase dunha alerxia alimentaria ou dunha alerxia producida por medicamentos ou por neumoalérxenos (poles, ácaros, fungos etc.).

No entanto, se o mecanismo do aumento da histamina orgánica non está mediado polo IgE, trátase dunha histaminose alimentaria non alérxica (síndrome HANA) cuxo tipo de intolerancia alimentaria asóciase a síntomas moi variados (xaquecas, xaquecas, inchazo abdominal, estrinximento, diarrea, cambras musculares e mesmo abortos de repetición, entre outros) para a que o único tratamento é unha dieta terapéutica.

Comer sen ovo: Ideas prácticas para o día a día

Hai persoas que non comen ovos por convicción, porque seguen unha dieta vexetariana na que prescinden de todo tipo de alimentos de orixe animal, e tamén outras que non o fan porque este alimento lles provoca alerxia ou algún tipo de intolerancia alimentaria. En calquera situación, seguir unha alimentación sen ovo non resulta doado. Con todo, o enxeño e o saber culinario fai que a cociña se reinvente con alternativas aos pratos típicos que levan ovo. A continuación detállanse algunhas ideas:

  • Maionesa con leite: o ovo substitúese por leite e o resto dos ingredientes son iguais, aceite, vinagre ou zume de limón e sal. As proporcións son por cada medio litro de aceite, 100 ml de leite e vinagre e sal a gusto. O modo de elaboración é sinxelo: nun vaso do batedor disponse o leite, o sal e un pouco de zume de limón ou vinagre. Bátese a mestura e cando espese a emulsión agrégase, pouco a pouco, e sen deixar de bater, o aceite ata formar unha salsa cremosa e compacta.
  • Tortilla de pataca sen ovo: o ovo substitúese por unha mestura de fariña de garavanzo e auga ata conseguir unha textura similar ou un pouco máis espesa que a do ovo batido. Frítense as patacas e, cando están fritas, retíranse do aceite, escórrense e engádense á mestura anterior. Elabórase a tortilla de pataca ao modo tradicional, engadindo a masa na tixola antes untada cun pouco de aceite ben quente. Báixase o lume para que se cociñe pouco a pouco e sérvese quente.
  • Rebozados sen ovo: o rebozado conséguese cunha mestura de fariña, pan relado e zume de laranxa.

Colorada, saborosa e antioxidante sandía

A sandía é unha das mellores fontes de licopeno, o pigmento que dá a cor vermella identificativa a esta froita de verán. Ao tratarse dun antioxidante natural, o seu consumo é idóneo durante os meses estivais para protexer a pel do efecto oxidante do aire, da auga clorada das piscinas e dos raios do sol. Ademais, na composición da sandía detectouse citrulina, un aminoácido que metaboliza a arxinina, o substrato utilizado na síntese do óxido nítrico que desempeña un papel esencial na saúde cardiovascular. Polo tanto, comer sandía, ademais de apetecible e refrescante, é bo para a saúde do corazón. Esta froita, máis consumida como sobremesa, tamén serve para elaborar orixinais entrantes e primeiros pratos refrescantes como os seguintes:

  • Sopa fría de sandía: bátese a froita co resto de ingredientes típicos do gazpacho como tomate, pemento verde, allo, aceite de oliva virxe, un pouco de vinagre e sal e miga de pan.
  • Sopa fría de sandía con iogur, servida doce ou salgada cun toque de sal e pementa acabada de moer.
  • Zume de sandía e laranxa
  • Refresco xeado de sandía e limón
  • Sorbete de sandía con laranxa e limón e un toque de canela
  • Sandía rechea de froitas de tempada.
  • Espeto de sandía con melón, pera e piña.