Boa calidade, pero a maioría non serven para a chuvia

Boa calidade, pero a maioría non serven para a chuvia

Dentro do calzado de montaña, o mercado ofrece diversas clases, entre as que témo-las botas de marcha ou paseo, as de travesía ou trekking, e as de alta montaña. No primeiro caso, o usuario transita por camiños ou sendeiros sinxelos e relativamente accesibles, mentres que as botas de trekking e de alta montaña permiten afrontar terreos máis difíciles e condicións máis desfavorables: rochas, lama, pendentes acusadas e esvaradías… Á hora de seleccionarmos este tipo de calzado, convén considerar aspectos como o tipo de percorrido que se vai realizar, o tipo de clima das zonas que se van percorrer, a duración dos traxectos habituais, as características do terreo polo que se vai transitar… En función destes factores, elixirase mellor o tipo de bota que interesa mercar. A comodidade e seguridade na montaña depende en boa medida da calidade do equipamento deportivo, especialmente das botas que calzamos.

As características fundamentais do calzado de trekking son a solidez e resistencia da bota e a comodidade de uso e a seguridade que lles proporcionan ós músculos e articulacións do deportista. Nesta análise comparativa analizáronse eses aspectos en sete modelos: Tuckland Pocker, Nike Brush Kicker Mid, Salomon Exit Mid, Hi-Tec Sierra Trilogy, Trezeta Springer, Asolo Elk High e Boreal Midi. Todos foron modelos masculinos, do número 41 ou próximo, de entre 10.000 e 13.000 pesetas de prezo. O modelo de Nike é o máis barato, e os de Salomon e Asolo, os máis caros. As botas de Tuckland, Hi-Tec, Boreal e Trezeta custan ó redor de 12.000 pesetas. Dos resultados obtidos das probas de laboratorio, extráese unha conclusión: soamente tres son axeitadas para terreos húmidos ou para a chuvia: Tuckland, Hi-Tec e Trezeta, todas con membranas impermeables como GoreTex ou Sympatex. As outras catro enchóupanse por dentro e mollan o pé do usuario. Outra conclusión é que os modelos estudiados de Asolo e Boreal carecen dunha resistencia suficiente: tende a despegarse a unión entre a cana e a punteira, o que pode prexudica-la estética e a impermeabilidade destas botas, aínda que non a súa solidez.

Unha terceira constatación: soamente a bota de Salomon absorbe suficientemente a humidade interior que no calzado causa a suor do pé. Para rematar, sinalemos que Hi-Tec, Trezeta e Boreal non aprobaron o test de amortecemento dos golpes na zona do calcañar, o que significa que a comodidade da marcha é insatisfactorio en terreos irregulares. Unha vez descritas as principais insuficiencias dalgunhas destas botas de trekking, cómpre sinalar que a calidade global das sete é en xeral satisfactoria e que cada unha é máis axeitada para un uso concreto (terreo chairo, abrupto, seco…) non sendo a de Tuckland, con prestacións satisfactorias en todo tipo de percorridos.

A mellor relación calidade-prezo é Tuckland Pocker, unha bota moi sólida, resistente, cómoda e apta para distintos tipos de terreo, amais de impermeable á auga. Só a súa escasa absorción da humidade da sola interior contraria os seus excelentes resultados. Para marcha ou paseos en terreos secos e relativamente lisos, sobresae Nike. En canto á comodidade de uso, a mellor é Salomon.

Resistentes e que non mollen

A resistencia ás esgazaduras determina a duración da bota e a súa aptitude á función. Tódolos modelos evidenciaron na proba (extráese da bota un anaco de tecido e sométese a fortes tensións ata conseguir rachalo) unha resistencia moi satisfactoria, e sobresaíu sobre todas a bota Asolo, extremadamente resistente. Na maioría dos modelos, a sola vai pegada ó resto da bota. Algúns compoñentes tamén poden ir cosidos, o que en principio garante unha maior solidez. O ensaio de laboratorio ofrece unha idea aproximada do comportamento dos compoñentes da bota ante o uso, amosando cál se podería desprender de xeito máis doado. As botas de Asolo e Boreal amosaron unha resistencia insuficiente nas unións dos seus compoñentes: en ámbalas dúas tende a despegarse a unión entre cana e punteira, o que non prexudica a solidez da bota pero si a súa impermeabilidade e a súa estética. En Salomon, a resistencia da unión entre cana e punteira é aceptable pero non tan satisfactoria coma nas catro restantes.

Con relación a outro aspecto da calidade destas botas, algunhas aseguran nas súas etiquetas que incorporan unha membrana impermeable, tipo GoreTex ou Sympatex. É o caso de Tuckland, Hi-Tec e Trezeta. Esta prestación compróbase cun test que simula que a bota camiña sobre herba mollada, medíndose o tempo que tarda a humidade en penetrar ata o interior do calzado e a cantidade de auga que se absorbe. Trezeta, Tuckland e Hi-Tec pódense considerar impermeables, xa que a humidade tarda máis dunha hora en penetrar no interior da bota. Os outros catro modelos resisten só 5 minutos sen se mollaren, e Nike e Salomon enchoupáronse coa entrada dunha importante cantidade de auga. Ningunha destas catro botas declara ser impermeable á auga, e poden ser perfectamente axeitadas para camiñar por terreos secos ou non moi húmidos.

A flexibilidade, segundo o uso da bota

A flexibilidade dunha bota determina a súa capacidade de acompaña-lo movemento natural do pé. Moitos usuarios antes de mercaren unha destas botas adoitan dobrala 45 graos segundo o seu eixe natural de flexión, aínda que este movemento debería realizarse calzando a bota, xa que unha vez no pé, a zona pola que se debe dobra-la bota non é pola metade do pé, senón algo máis adiante. No ensaio mediuse a forza precisa para dobra-la bota 45 graos. O nivel satisfactorio de flexibilidade nunha bota vai moi unido ó emprego que se faga dela: para camiños máis ben chairos en terreos pouco accidentados, mellor unhas botas flexibles, pero se se precisan para sendeiros rochosos e máis irregulares, nos que é esencial unha boa estabilidade, convén empregar botas con solas máis ríxidas. Os modelos de Nike, Hi-Tec e Tuckland son os máis flexibles, e Trezeta é o máis ríxido. Polo tanto, para terreos abruptos e difíciles son recomendables Trezeta e Boreal e, en menor medida, Asolo. A cualificación de “todo terreo” (mesmo en terreos moi húmidos) só se lle pode outorgar a Tuckland. Para rematar, para un paseo sen demasiadas esixencias, as máis axeitadas son as botas de Hi-Tec e Nike. As canas altas nas botas, xeralmente, protexen máis o nocello, mentres que as canas medias ou baixas permiten maior liberdade de movementos. De cana alta (axeitadas para terreos abruptos) son Trezeta e Tuckland, e de cana media-baixa (mellores e máis cómodas para terreos chairos) son tódalas demais. Continuando coa comodidade, analizouse a resistencia á abrasión da soleta ou sola interior. Por efecto deste rozamento ou abrasión, a sola interior pode orixinar pequenas partículas ou pezas que reducen o confort, e mesmo poden provocar pequenas feridas ou bochas no pé. Os resultados foron en xeral bos, aínda que en Trezeta foron simplemente discretos.

¿E que acontece coa suor do pé?

Durante a actividade deportiva, o pé introducido nunha destas botas produce unha media de 15 gramos de suor por hora, dos cales dous tercios se producen na planta do pé e deben ser absorbidos pola sola interior ou soleta. Comodidade e hixiene están relacionados con esta prestación. O test de laboratorio demostrou que só a bota de Salomon absorbe nunha cantidade aceptable a humidade interior. No resto, esta capacidade é baixa (Nike e Asolo) ou moi baixa (Tuckland, Trezeta, Hi-Tec e Boreal).

O peso da bota é outro aspecto interesante. Aínda que xeralmente se prefiren botas lixeiras, que esixan un menor esforzo ó camiñar, hai relación entre o peso dunha bota e características técnicas como a rixidez ou o apoio. Polo tanto, o peso axeitado diferirá en función do emprego que se lle vaia dar á bota. Os sete modelos pesaron de media 1,1 quilogramos cada par, e destacan os 830 gramos de Nike e os 1.340 gramos de Trezeta. Asolo é tamén “pesada” (1,23 quilos) e a segunda máis lixeira é Boreal (1,1 quilos).

A comodidade de uso, valiosa característica

Ó camiñar e saltar, o pé entra en contacto co chan a unha ve locidade determinada e detense máis ou menos bruscamente. Unha boa bota amortecerá o choque da pisada, e protexerá deste xeito os músculos e articulacións do pé do usuario. Segundo os test realizados para establece-la capacidade de amortecemento de choque na zona do calcañar, Nike, Tuckland e Asolo son excelentes, xa que amortecen o choque ata case un 40%. Salomon, co 22%, é tamén correcta, pero Hi-Tec, Boreal e Trezeta puxeron de manifesto unha insuficiente absorción de choques.

Unha boa bota ofrece, ademais, un alto coeficiente de restitución de enerxía na zona do talón, dato que mide a porcentaxe de enerxía que o calzado lle devolve ó pé. Este exame dá tamén unha idea do avellentamento dos materiais da sola. Trezeta é a peor das botas analizadas neste aspecto, xa que a súa restitución de enerxía é de só un 51%. En Hi-Tec tamén é baixa (53%). Só en Salomon (59%) e, especialmente, en Tuckland (72%) os resultados en restitución de enerxía na zona do talón foron moi bos.

A sola: o que máis sofre

A flexión da parte dianteira da bota é un movemento que se vai repetir innumerables veces ó longo da vida da bota, polo que é fundamental que a sola resista moito tempo sen danos nin rupturas. A proba estandarizada de resistencia da sola á flexión somete as botas a 100.000 ciclos de flexión observando o momento no que se produce dano e o tipo e número das gretas. Todas resistiron sen dano ningún, polo que a súa puntuación foi excelente. Esta proba non se realiza cando a sola é ríxida, como acontece no modelo de Trezeta, unha bota menos axeitada para camiñar por terreo chairo -onde un calzado ríxido podería sobrecarga-lo talón- pero moi axeitadas para percorridos abruptos, pola súa maior protección do pé.

A sola exterior, por outra banda, tamén debe ser resistente ó rozamento (ou abrasión) e duradeira: se non, o calzado avellentaría axiña e perdería as súas calidades, entre elas as de amarre ó chan. Tódolos modelos obtiveron bos resultados, se ben sobresaíron Salomon e Tuckland. A resistencia, aínda que boa, foi menor en Trezeta e Boreal.

En síntese

En síntese

• Analizáronse sete modelos de botas de trekking que custan entre 10.000 e 13.000 pesetas, de Tuckland, Nike, Salomon, Hi-Tec, Trezeta, Asolo e Boreal.
• A calidade global das sete botas é, en xeral, satisfactoria.
• Soamente tres serven para terreos húmidos ou para a chuvia: Tuckland, Hi-Tec e Trezeta, que incorporan membranas impermeables. As outras enchóupanse e mollan o pé do usuario.
• Asolo e Boreal presentan unha unión deficiente da cana coa punteira, o que prexudica a impermeabilidade e a estética destas botas.
• Só a de Salomon absorbe en medida abonda a humidade que no interior do calzado causa a suor do pé.
• Hi-Tec, Trezeta e Boreal non aproban o test de amortecemento de golpes na zona do calcañar.
• Para camiñar por sendeiros máis ben chairos a través de terreos pouco accidentados, convén empregar botas con solas flexibles; para sendeiros rochosos ou irregulares, mellor solas ríxidas.
• Tuckland é a única que serve para todo tipo de terreos, mesmo para os moi húmidos.
• A mellor relación calidade-prezo é Tuckland Pocker (11.900 pesetas), unha bota moi sólida, resistente e cómoda, e apta para distintos tipos de terreo, amais de impermeable. Só falla na absorción da humidade da sola interior. Para paseos sen grandes complicacións no terreo, a bota de Nike, a máis barata (9.995 pesetas), é a mellor opción.

Un a un

Cinco botas de trekking de gama media, unha a unha

Tuckland Pocker

• 11.900 pta. A mellor relación calidade-prezo. Emprego recomendado: para todo tipo de terreos.
• Excelentes propiedades mecánicas, que permiten un uso prolongado debido á súa resistencia. A súa sola permite un bo amortecemento, que perdurará debido á súa elevada restitución de enerxía.
• Impermeable á auga e moi flexible. Único punto débil: moi escasa absorción de humidade da sola interior.
• Cualificación global (máx. de 5 puntos): 4,7 puntos.

Nike Brush Kicker Mid

• 9.995 pta, a máis barata. A mellor opción para camiñar en terreos pouco accidentados e secos.
• Excelentes propiedades mecánicas, que permiten un emprego prolongado debido á súa resistencia.
• A sola, amais de ser moi flexible, posibilita un amortecemento de choque moi satisfactorio. Puntos débiles: permeabilidade á auga e escasa absorción de humidade da sola interior.
• Cualificación global: 4,2 puntos.

Salomon Exit Mid

• 12.995 pta. Emprego recomendado: para todo tipo de terreos, sempre que sexan secos. Excelentes propiedades mecánicas, que permiten un uso prolongado debido á súa resistencia.
• Bo amortecemento, e un bo compromiso entre unha bota flexible (mellor para sendeiros chairos) e unha ríxida (para chans abruptos).
• A única cunha soleta que absorbe satisfactoriamente a humidade interior. Non é impermeable á auga.
• Cualificación global: 3,8 puntos.

Asolo Elk High

• 12.995 pta. Emprego recomendado: terreos chairos e secos. Propiedades mecánicas: a unión cana-punteira é demasiado débil, o que prexudica a estética e a impermeabilidade á auga.
• Excelente amortecemento de choques da sola. Insuficiente capacidade de absorción de humidade da sola interior.
• Cualificación global: 3,7 puntos.

Boreal Midi

• 11.995 pta. Emprego recomendado: terreos secos e abruptos. A unión cana-punteira é demasiado débil, o que prexudica a impermeabilidade á auga e a estética.
• Escaso amortecemento de golpes na zona do calcañar. Permeable á auga. Os amallós non superaron a proba de resistencia ó efecto de corte.
• Insuficiente capacidade de absorción de humidade da soleta.
• Cualificación global: 3 puntos.