Ximnasios e polideportivos

Non é só cuestión de imaxe, a saúde tamén conta

A camiño entre o culto ó corpo e o crecente interese que suscita todo o relacionado coa saúde, practicar deporte converteuse en algo máis ca nunha moda pasaxeira
1 Outubro de 2000

Non é só cuestión de imaxe, a saúde tamén conta

A camiño entre o culto ó corpo e o crecente interese que suscita todo o relacionado coa saúde, practicar deporte converteuse en algo máis ca nunha moda pasaxeira. Así o testemuña o incremento do número de matrículas que se rexistra cada outono en ximnasios privados e polideportivos municipais.

Comezar a practicar unha actividade física implica tomar decisións que aseguren que o esforzo e os cartos investidos non serán baldíos. Debemos considerar detidamente cuestións como decantármonos por un centro próximo ó noso domicilio ou por un próximo ó lugar de traballo, a titulación dos profesores e a elección da actividade que máis se adapte ás nosas necesidades ou obxectivos (evitármo-lo estilo de vida sedentario, desenvolvermos musculatura, endurecérmo-lo corpo sometido a unha dieta adelgazante). E, por suposto, a tarifa tamén influirá, xa que as diferencias entre centros privados ou públicos son notables e, entre os primeiros, a variación nos prezos resulta tamén considerable.

Un amplo abano de actividades

  • Aeróbic: Combina movementos coreográficos de baixa e alta intensidade ó ritmo da música. Actividade idónea para mellora-la coordinación e os reflexos.
  • Gym-jazz, funky, aerodance…: Movementos aeróbicos seguindo diversos ritmos musicais.
  • Body pump: Método integral e personalizado de adestramento que combina exercicios cardiovasculares e musculares. Tonifica e mellora a forma en moi pouco tempo. Inclúe elementos das sesións aeróbicas tradicionais combinados con todo tipo de material deportivo: step, gomas, pesas, cordas…
  • Boxingaeróbic: Combina os movementos suaves de pernas e brazos do boxeo coa técnica tradicional do aeróbic. Desenvolve a capacidade cardíaca e o ton muscular. Ideal para mellora-la coordinación e o equilibrio.
  • Acuaeróbic ou fitness acuático: Exercicios realizados baixo a auga nunha piscina de moi pouca profundidade. Estimulante e relaxante, é unha fonte terapéutica e correctora de problemas corporais. Causa menor tensión nas articulacións e músculos ca outros exercicios e o risco de lesións diminúe xa que o corpo pesa menos dentro da auga.
  • Musculación: O traballo con pesas e aparellos fortalece os distintos músculos, marcando as súas formas ou aumentando o seu volume, segundo o obxectivo que se persiga.
  • Stretching ou estiramento: Indicado para estimular músculos, tendóns e articulacións. Serve como quecemento para outras actividades e prevén lesións. Diminúe a tensión corporal e a fatiga mental. Permite recupera-la postura correcta do corpo.
  • Ioga: Equilibra os catro sistemas principais do corpo: o nervioso, o arterial, o linfático e o enerxético. É un bo complemento deportivo, xa que aumenta a forza e a flexibilidade. Mellora trastornos funcionais como a taquicardia, o insomnio ou os síntomas de depresión.
Beneficios de practicar deporte
  • Retarda os procesos dexenerativos da idade e a perda das funcións mentais.
  • A partir dos 30 anos pódese aumentar ata o 25% da capacidade do sistema cardiovascular, co engadido de que axuda a controla-lo peso e incrementa o consumo de osíxeno dos músculos.
  • Mellora a circulación sanguínea e axuda a previr trastornos coronarios, arteriais e cardiovasculares.
  • Reduce a hipertensión, a osteoporose, a diabete e o síndrome de tensión premenstrual.
  • Incrementa os niveis do colesterol bo (HDL) no sangue e contribúe a reduci-los triglicéridos (graxa).
  • Fortalece o sistema inmunolóxico e prevén a aparición de diversos tipos de cancro, entre eles o de colon.
  • Aumenta o nivel da serotonina (hormona) no cerebro, o que propicia un estado de ánimo máis positivo. Posúe efectos beneficiosos ante a depresión, a ansiedade, a tensión e a neurose. As melloras do aspecto físico repercuten positivamente a nivel psicolóxico, xa que cando unha persoa vai adquirindo a imaxe que lle agrada, séntese máis segura de si mesma e esquece traumas e complexos.
  • A sensación de xúbilo e enerxía que proporciona a práctica de exercicio nun ambiente agradable resulta moi beneficiosa, xa que actúa a xeito de antidepresivo natural. De feito, os psicólogos defenden o efecto terapéutico do traballo físico nas persoas que sofren desequilibrios e desordes mentais.
  • Incrementa a autoconfianza, a autoconciencia e a claridade de pensamento. E é bo mesmo para mellora-la memoria.
  • Todo exercicio físico regular aumenta a eficacia do sono, se non se practica inmediatamente antes da hora de deitarse.
  • Asistir ó ximnasio tamén mellora as relacións cos demais: as clases compartidas ofrecen a oportunidade perfecta de relación cos demais e de coñecer persoas con intereses semellantes ós nosos.
  • Mellora a capacidade de concentración. Un exemplo claro constitúeno as clases de aeróbic: o nivel de concentración que esixen as coreografías obriga a quen as practica a permanecer nun estado de concentración elevado mentres as aprende e executa.

Claves para obte-lo máximo proveito

  • Esqueza os ximnasios afastados da súa casa ou traballo, xa que é máis probable que deixe de acudir. Visite as instalacións antes de elixir un centro ou outro.
  • Considere tamén a amplitude de horarios, a titulación e cualificación dos monitores, a limpeza e mantemento do centro e, por suposto, o prezo.
  • Atope estímulos para a práctica cotiá. A regularidade é o segredo da forma física, pero non sobrecargue o seu organismo. Máis non sempre é mellor.
  • Asimile a súa propia capacidade e condición física para axeitarse á actividade elixida e establece-la intensidade da súa práctica.
  • Déixese asesorar por especialistas, tanto no aspecto deportivo coma no médico.
  • O mellor exercicio é o que combina o traballo cardiovascular ou aeróbico cunha posta a punto muscular.
  • Comece cunha actividade física moderada tres días á semana en días alternos. A duración máis recomendable, sobre todo os primeiros días, é de entre 20-30 minutos de exercicio aeróbico. -Inicie sempre as sesións con exercicios de quecemento para entrar en calor e prepara-lo corpo para un esforzo maior. Un bo quecemento diminúe o risco de lesións.
  • Comece os exercicios a modo e aumente a velocidade gradualmente.
  • Respire de xeito controlado. Aspire ó poñerse en tensión e expire ó relaxarse. Procure non rete-lo aire nos pulmóns moito tempo.
  • Beba auga antes, durante e despois do exercicio. Evitará a deshidratación e as cambras musculares.
  • Remate a sesión con estiramentos e relaxación. Os exercicios de estiramento estimulan a circulación periférica e axudan a devolve-los músculos ó seu estado inicial.

Tarifas alcanzables, aínda que con diferencias

A primeira diferencia nas tarifas vén determinada polo tipo de centro elixido. Os ximnasios privados resultan decote máis caros cós polideportivos municipais. Esta diferencia débese a que, polo menos na teoría, os primeiros posúen unhas instalacións mellores e un menor número de usuarios. Un prezo máis elevado, especialmente da matrícula, pode incluír servicios adicionais, como solario, sauna, jacuzzi, recoñecemento médico, o equipamento preciso para practicar deporte (camiseta, pantalón, calcetíns, mallas…) ou a toalla (lavada cada día).

No tocante ós polideportivos, as tarifas aplicables variarán se o usuario é abonado ou non. Ademais, algunhas instalacións deportivas municipais contemplan descontos para estudiantes, xubilados, menores de idade, parados e membros de familias numerosas. Infórmese.

Ximnasios privados: -Matrícula: 0-20.000 pesetas anuais. -Mensualidade: 3.500-12.000 pesetas. Esta cota pode incluí-lo emprego de tódalas instalacións do ximnasio ou soamente dos aparellos precisos para practicar unha actividade. Pregunte e compare. -Outros servicios: Solario: 5.000-12.000 pesetas / 10 sesións Masaxe: 2.500-3.000 pesetas / 1/2 hora Alugueiro da taquilla: 0-6.000 pesetas anuais.

Polideportivos municipais: Existen diversas modalidades de pagamento: anual, cuadrimestral, trimestral e mensual, dependendo de cada centro deportivo. As tarifas da maioría das actividades son moi semellantes e andan entre as 2.400 pesetas e as 4.200 pesetas mensuais para os socios, que hai que sumar á tarifa anual, que se sitúa entre 8.200 e 14.000 pesetas.

A cota mensual dos non socios é máis elevada e ás veces non se lles permite participar en tódalas actividades ou cursos. Ademais, nalgúns polideportivos non admiten socios non empadroados no concello, e noutros admítenos pero deben aboar tarifas anuais superiores. Por todo isto, cómpre informarse e comparar cursos e prezos. Tamén as instalacións municipais ofrecen outros servicios, como sauna e baños turcos, masaxes ou medicina deportiva.

A titulación dos profesores, fundamental

Estímase que un tercio das persoas que traballan no sector da actividade física e o deporte en establecementos deportivos de distinta titularidade non posúe ningunha titulación.

Segundo José María Montesinos, presidente do Colexio de Licenciados en Educación Física de Valencia, “existen varios títulos que permiten traballar como profesor en ximnasios privados e polideportivos municipais: a licenciatura en Educación Física, a Diplomatura de Maxisterio na súa especialidade deportiva, amais de titulacións deportivas que recoñece o Ministerio de Educación e Cultura que equivalen á de técnicos superiores e capacitan para ensinar especialidades como ximnasia, balonmán, animación deportiva, etc. Pero ó carecermos dunha normativa que os obrigue, decote os ximnasios non contan cun licenciado que garanta a práctica correcta do exercicio. Isto comporta riscos, xa que a actividade física realizada de maneira non axeitada pode provocar lesións. E o problema é que esas lesións non son sempre inmediatas.

A actividade física trátase como un ben de consumo e o consumidor debe esixir garantías e a administración vixia-lo cumprimento da lei, opina José María Montesinos. Actualmente está en vigor a Lei do Deporte, pero non tivo o desenvolvemento normativo requirido, polo que na actualidade calquera persoa pode abrir un ximnasio e orientar e dirixi-la práctica dos usuarios que acoden a el.

“Cando xorden problemas e o monitor non está colexiado, o consumidor está desprotexido porque non existe responsabilidade profesional ningunha. Sen embargo, se os monitores son licenciados colexiados, sempre hai un colexio que ten unha responsabilidade. Cun colexio profesional, o consumidor e o profesional contan con máis garantías”, sinala José María Montesinos.