Hirugarren adinean igerian egitea

Osasunaren eta aldartearen mesedegarri

Igerian egitean gorputzeko ia muskulu guztiek parte hartzen dute. Beraz, egin daitekeen kirolik on eta osoenetakoa da
1 maiatza de 2000
Img miscelanea listado 109

Osasunaren eta aldartearen mesedegarri

Paregabea da sistema kardio-baskular eta arnasa aparatuarentzat, giharren indar eta erresistentziarentzat, artikulazioen malgutasuna areagotu egiten du, gorputza tonifikatu eta lasaitu egiten da eta, gainera, pisua galtzen laguntzen du.

Horrela, igeriketa oso egokia eta mesedegarria da hartu beharreko neurriak hartuz gero, batez ere mugitzeko arazoak dituzten pertsonentzat, uretan gorputza arindu egiten dela baitirudi. Edozein kirol egiten hasi aurretik, -eta igeriketa ez da salbuespena- medikuari kontsultatu eta azterketa egitea gomendatzen da, igerilariak bere ahalegina norainokoa izan daitekeen neur dezan.

Ura, 32 eta 34 gradu artean

Tenperatura desberdina izaten da gorputz atalaren arabera: izterrondoan, galtzarbeetan eta ahoan 36,5 gradukoa izaten da eta uzkian, berriz, 37 gradura iristen da. Hala ere, tenperatura desberdina izan ohi da pertsona batetik bestera eta adinaren arabera. Azaleko tenperatura ere aldatu egiten da kanpoko faktoreen arabera, odol-presio eta izerdia kontuan izanda. Interesgarri litzateke hirugarren adineko pertsonak ibiltzen diren igerilekuetarako uraren tenperatura egokia zein den eta giroko tenperaturak erabiltzaile horiengan zein eragin izango duen jakitea. 4 eta 18 gradu bitarteko tenperatura oso hotza da, 29 eta 38 gradu artekoa epela eta 38tik 42ra beroa. Uraren tenperatura zenbat eta altuagoa, igerilariaren deshidratazioa ere handiagoa izango da, aktibitate gutxi egiten dela iruditu arren. Uretan ariketa egiteko tenperaturarik egokiena 32 eta 34 gradu izango da neguan eta bi gradu gutxiago udan, baina urte guztian zehar tenperatura bera izatea ere gerta liteke. Balore horietatik kanpo, jaitsi egingo da kirolariaren errendimendua eta ez da igerian egiteko giro egokirik lortuko. Giroko tenperaturak ere badu eragina eta uraren tenperaturarekin bat ez badator, kirol onuragarri hori egiteko zaletasuna gal dezake kirolariak. Horregatik, igerilekuko instalazioetako tenperaturak 30 gradu ingurukoa izan behar du. Tenperatura egokiak huts egingo balu, hirugarren adineko ikasleak igarri egingo lioke eta baliteke gaixotzea ere.

Arnasa ahotik

Arnasa funtsezkoa da. Ahotik hartu eta urpean ere ahotik botatzea komeni dela jakin behar du igerilariak. Sudurretik hartuz gero, ur-partikulak geratzen dira sudur-zuloetan eta sentsazio desatsegina izateaz gain, arnasaren erritmoa aldatu eta eztula eragin dezakete. Hala ere, ez da gomendagarria ikasleak arnasa ahotik sakon hartzea, hiperbentilazioa gerta bailiteke eta ondorioz, zorabioak sortu. Horregatik, igerilariak arnasa normal hartzea komeni da, beti egiten duen moduan.

Urpean begiak irekitzea

Igerilariak nondik nora dabilen edo urpean zer egiten duen ikusten ez badu, arazoak izan ditzake: flotazio-bidea aldatzea, tentsio desegokiak, beldurrak… Ikasleak begietan arazoak baldin baditu, adibidez begiak erretzen bazaizkio, urperako betaurrekoak erabiltzea gomendatzen da. Begien inguruan neoprenoa duten betaurreko anatomikoak izaten dira egokienak.

Crawl era, onena

Uretan hasteko lehen ariketa beldurra galtzeko flotaketa-ariketak egitea izaten da, kasu askotan pertsona ez baitzen aspaldian uretan ibiliko. Sakontasun sentsaziora egokitzea: garrantzitsua da hasieran murgiltzeko ariketak lantzea. Igerilaria seguruago sentitzen denean, gainerako teknikak ere landu ahal izango dira igerilekuan. Crawl: koordinaketa handiak garatzeko aukera ematen du, igerilariarentzat oso mesedegarri den jarrera hidrodinamikoan. Bizkar-igeriketa: crawl erakoaren osagarri diren koordinaketak lantzen ditu.

  • Crol: koordinaketa handiak garatzeko aukera ematen du, igerilariarentzat oso mesedegarri den jarrera hidrodinamikoan.
  • Tximeleta: adineko pertsonentzat ez da egokiena, eskatzen duen indar eta bizkar-hezurreko mugimenduarengatik, eta igeriketa mota honetan gorputzak oxigeno-zor handiagoarekin lan egiten baitu (anaerobiosia) eta hori ez da egokia zahartzarorako.
  • Bular-igeriketa: segurtasun handia ematen dio igerilariari, gorputzak ez baitu orekarik galtzen, propultsioa simetrikoa baita eta gorputza hobeto menperatzen baita; baina kontuz praktikatu behar da, lunbarretako arazoak sor baitaitezke (pelbisaren baskulazioa) eta arnasaren eraginez zerbikaletako tentsioak.

Igeriketaren abantailak Hirugarren Adinean

  • Sistema kardio-baskular eta giharren jarduera erraztu egiten du.
  • Gorputza uretan mugitzea erazten du eta aukera polita da pertsona lodietan, bizkarrezurreko patologietan eta uretatik kanpoko kiroletan zailtasunak dituztenentzat, bihotzeko errehabilitazioa behar dutenentzat…
  • Bizimodu sedentarioa utzita eta energia larregi erre gabe, ekintza atsegina egin eta nork bere burua gainditu eta konfiantza lortzeko modu egokia da.
  • Efektu hidroterapeutikoak ditu hezur, artikulazio, muskulu eta gainerakoak mugitzeko arazoak dituzten gaixoen sintomak arindu egiten ditu eta askoz hobeto sentitzen da gaixoa.
  • Ez utzi albora ikaslerik edo taldea.
  • Zaindu igerilekuan beti izaten diren arriskuak.
  • Ez menpekotasunik sortu. Ikasleak etengabe irakaslea, laguna edo flotagailua behar badu, nekez egingo du aurrera laguntza hori desagertzen denean.
  • Ikasleak bere kasa probarik egiten ez badu, ez du lortuko igerian ikasterik eta, etsita, utzi egingo du.
  • Besteei laguntzen dihardutenei segurtasuna eman.