Disketearen ordezkoa

Disketearen ordezkoa

/imgs/20050101/img.internet.01.jpg
Eskuturrean erantsita, lepotik zintzilik edo giltzatakoan eraman ohi diren metxeroaren tamainako aparatu hauek kolore eta forma askotakoak dira eta artxibo digitalak -zeinahi eratako dokumentuetatik hasita, gehien erabiltzen diren programen bertsioetaraino, argazki edota MP3 formatuko abestietan barrena- gorde, eroan edo igortzeko dispositiboak dira. Zaharkituriko disketearen ahizpa nagusiok, haiek baino sinesgarritasun handiagokoak dira eta 1.000 aldiz eduki handiagoa daukate. USB memoria edo giltzatako bataiatu diren hauek ingelesezko izenen batez ere ezagun du euskaldun erabiltzaileak: flash drives, pen drives, USB drives edo USB keys, alegia.

Disketearen ordezko izateko sortu diren dispositibo guztietatik (CD grabagarriak, esate baterako) USB memoriak nabarmentzen dira beren soiltasun eta maneiagarritasunari esker. Disko gogor txiki baten edukiera (32 megabytetik 4 gigabytera arte, prezioa eta prestazioen arteko erlazio egokiagatik, erabilienak 128 MB eta 256 MBkoak badira ere) eskaintzen dute. Erosotasun osoz patrikan eramaten dira eta ordenagailuari konektatzen zaizkio datuak erraz-erraz trukatzeko: aski da USB sarreran (duela bost urte baino lehenagotik ordenagailu guztiek daukatena) eranstea, PCarekin artxiboak trukatu ahal izateko. Memoria horien edukia pantailan agertzen da beste disko-unitate bat balitz bezala, (“Nire PC” horren barruan, Windows darabilgunean) eta horietan grabatzeko nahikoa da saguarekin datuak ekartzea, berariazko programarik baliatu gabe.

Ordenagailu bat baino gehiago ohi darabilen edonork (mahai gaineko PCa eta eramangarria dauzkanak, adibidez) USB memoria hori artxiboak garraiatzeko erarik errazena izango du. Dispositibo horien prezioa behera etorri da, edukiera goraka joan heinean; egun, 256 MBko flash memoria bat (hots, hiru orduko musika, dozenaka argazki edo ehunka dokumentu gordetzeko modukoa) 40 euro inguru kostatzen da.

Artxiboak gordetzeko espazioa baino zerbait gehiago

Horrelako dispositiboetako askok datuak biltzeko espazioa baino zerbait gehiago eskaintzen dute. Ohikoenak MP3 erreproduzitzeko gauza izaten diren arren, batzuek erloju, kalkulagailu, grabagailu, irrati, kamera digital eta antzekoen eginkizunak betetzen dituzte.

Dispositibo horien geroa beste mekanismo batzuetan integratzea da, kamerek, musika-erreproduzitzaileek edota PDA aparatuek beren memoria-txarteletan datuak gorde eta eramateko ere balio dutelako. Egun USB memoria eramangarri hauek lehen urratsak ematen ari dira: Pen Drive markak (www.pendrive.com) aresti merkaturatu zuen estreinako USB flash memoriak zeukan edukiera (egun, barregarria) zortzi megabytekoa zen eta prezioa, aldiz, bizi-bizia. Semico Research-en arabera, 2003 urtean 30 milioi dispositibo saldu zirelarik, 250 milioi ere salduko dira 2007an. USB memorien erabilera hedatua dagoen herrialde zenbaitetan (Japonian, adibidez), aparatuari zuku handiagoak ateratzeko ekimen ugari sortu dira, hala nola Interneten bidez ikuskizunetarako txartelak erosi eta USB giltzatakoan gordetzea.

Zaletasun guztien araberakoak

Dispositibo hau “gainean eramatekoa” denez, diseinu erakargarriko flash memoriak eratzeko ahaleginak egin dituzte fabrikatzaileek. Dena den, estetika, tamaina eta pisuaren gainetik, USB giltzatakoa nola erabiliko duen baloratu behar du erabiltzaileak, merkatuko modelo ugarietatik bat hautatzeko unean. Erabilera “arrunta” egin nahi bada (bulego edo unibertsitatetik etxeko ordenagailura dokumentuak eramatea, esate baterako) aski izango da 128 MB edo, prezio neurri-neurrikoa dutenez, 256 MB. Kontua baldin bada multimedia artxibo astunak gordetzea edo disko gogorrean dauden gauzarik garrantzizkoenen segurantzi kopia egitea (USB memoria sistema bat abiarazteko eta errekuperatzeko ere erabil baitaiteke), gigabyte bat edo pare bateko dispositiboa ekartzeko aukera aintzat hartu beharko da; nolanahi ere, horrelako kasuetan CD edo DVD grabagarria erostea merezi ez ote duen aztertu beharko da: horrelakoak ez dira USB bezain erosoak baina, beste aldetik, edukiera dezente handiagoa dute eta merkeago dira, gainera.

Erabiltzaileak beste hainbat kontu ere gogoan izan beharko ditu, hala nola memoria eramangarri batzuek eskaintzen dizkioten aukerak (musika erreproduzitzea, adibidez) interesatzen ote zaizkion. Ordenagailu zaharra daukanak jakin behar du USB giltzatakoek ez dutela arazorik ematen Windows, Linux eta Mac-en azken bertsioekin (automatikoki ezagutzen dituzte eta), baina Windows 98 edo Mac OS 9 baino bertsio zaharrago batekin konpondu ahal izateko driver edo kontrolatzailerik beharko dute, elkar ulertzeko. Transmititzeko abiadurak ere garrantzi handia dauka, datu kopuru handiak gordetzen direnean, batik bat: USB 1.1 estandarrak datuak 1 MB segundoko abiaduran mugiarazten dituelarik, USB 2.0 darabiltenak segundoko 20 MBetarino iristen dira.

Segurantzia

Bi ordenagailutan ibili ohi den erabiltzaileari, USB giltzatako artxiboak eta bi PCak automatikoki sinkronizatzen dituen “Pen Drive Manager” programa biziki baliagarria gertatuko zaio. Besteren eskuetan erori beharko ez liratekeen datuak edo artxiboak maneiatu behar direnean, pasahitzez babesturiko aukera baliatu ahal izaten du erabiltzaileak (edo berak nahi duen pertsonak) bakarrik.