: Dieta cetoxénica: “Eu perdín 10 quilos comendo beicon”

Relaciones de este contenido

Publicado en la edición impresa de Novembro 2019

• ver la edición impresa de Novembro 2019
• ver el último número
• ver otros números

O sobrepeso e a obesidade constitúen un problema de enormes proporcións. Na actualidade, hai 1 900 millóns de adultos con sobrepeso, dos cales máis de 650 millóns padecen obesidade. A Organización Mundial da Saúde, que brinda os datos (2018), cualifica estas patoloxías como a epidemia do século XXI, e España non se libra do seu alcance. Segundo a última Enquisa Nacional de Saúde, realizada en 2017 polo Ministerio de Sanidade, Consumo e Benestar Social, a prevalencia da obesidade no noso país duplicouse en menos de 30 anos. Hoxe, o 55 % da poboación adulta española ten exceso de peso. 

Cando un problema de saúde lle afecta a tal cantidade de persoas, a procura de solucións dispárase e créase un ambiente propicio para que afloren todo tipo de propostas. A lista é longa e renóvase con frecuencia, pero cada tanto xorde algunha que destaca entre as demais, que encabeza as procuras e consegue erixirse como a dieta do momento. A dieta cetoxénica, ou dieta keto, é agora mesmo esa tendencia. A continuación, explicamos en que consiste, indagamos na súa eficacia e seguridade e investigamos por que se puxo de moda case cen anos logo de ser creada.

En que se basea

A dieta cetoxénica ten dous trazos fundamentais. Un é a súa baixísima achega de carbohididratos, xa sexan simples (como o azucre de mesa, o mel ou os azucres presentes no leite e as froitas) ou complexos (como os que se atopan nas fariñas, o pan, o arroz ou as patacas). Aínda que non hai unha cifra estándar, proponse que a inxesta diaria de hidratos de carbono oscile entre 20 e 50 gramos por día. É dicir, entre cinco e dez veces menos da cantidade que inxerimos de xeito habitual, ata cando seguimos unha alimentación saudable. Por ter en mente algunhas referencias: un prato mediano de arroz ten uns de 40 g de hidratos de carbono; unha ración de legumes cocidas, 20 g; un kiwi, 15 g, e un vaso de leite, 12 g. 

O outro trazo clave desta dieta é a súa elevada achega de graxas, ao redor do triplo do que recomendan as institucións de referencia. Así, se habitualmente se lle aconsella á media da poboación non superar os 75 gramos diarios, na dieta cetoxénica é o nutriente protagonista. Alcanzar os 250 gramos diarios de graxa implica que estea presente en todos os alimentos, na súa preparación, nos aliños, os aderezos e ata na sobremesa. Isto, sumado a unha inxesta discreta de proteínas (presente na carne e os lácteos, pero tamén nas legumes), é o que diferencia a dieta keto de calquera outra que sexa baixa en hidratos de carbono: case toda a enerxía obtense das graxas.