"CANTO FALTA PARA CHEGAR?"

"CANTO FALTA PARA CHEGAR?"

Circular pola autovía coas catro ventás do coche baixadas pola calor sufocante en pleno agosto. Os catro peques nos asentos traseiros, o maleteiro cheo, a piques de rebentar, e sen apenas visibilidade no retrovisor central. A baca coas bicis e a tele debaixo dos pés. Atrás quedou esta imaxe típica da nosa infancia ao comezo das vacacións de verán. Hoxe en día, viaxar con nenos desa forma sería impensable. Sobre todo por seguridade: os menores de 12 anos deben ir cun sistema de retención infantil. Pero tamén porque hai vida máis aló do automóbil para desprazarse en viaxes, curtos e longos, ata con bebés. Sexa cal for o medio de transporte elixido, o importante é que os menores viaxen cómodos e seguros. Como conseguilo? Vexamos o que se require para cada medio de transporte.

O PREFERIDO: O COCHE.

Este verán nas estradas españolas produciranse preto de 90 millóns de desprazamentos. En moitos deles irán nenos. A Dirección Xeral de Tráfico (DXT) recorda que nos vehículos de ata nove prazas, se os pequenos miden menos de 1,35 metros, deberán ir nos asentos traseiros e utilizar un sistema de retención infantil (SRI) homologado e adaptado á súa talla e peso. A normativa permite tres excepcións: cando o vehículo non dispoña de asentos traseiros, cando estes estean ocupados por outros menores ou cando non sexa posible instalar neles un sistema de retención.

“As cadeiras infantís son a mellor vacina”, define Fundación Mapfre e a Federación de Asociacións de Matronas de España na guía Bebés y niños seguros en el coche. O uso de cadeiras para automóbiles reduce nun 75 % as mortes e nun 90 % as lesións, segundo a DXT. E os danos non son menores: ata os 2 anos, os máis frecuentes afectan ao pescozo; entre 2 e 4 anos, á cabeza, e de 4 a 10 anos, ao abdome. “A maioría dos pais e das nais sentan a os seus fillos en sistemas de retención. O preocupante é que dúas de cada tres cadeiras se utilizan incorrectamente”, advirte a guía. Instalar un asento infantil mirando cara atrás nun posto con coxín de seguridade (airbag) frontal activo ou suxeitar a cadeira deixando excesiva folgura constitúen algúns dos erros máis frecuentes.

O Colegio Profesional de Fisioterapeutas de la Comunidad de Madrid, na súa campaña 12 meses, 12 consejos de salud, aborda unha serie de recomendacións. Entre elas, utilizar un repousacabezas situado á altura adecuada e colocar accesorios nas cadeiras para evitar malas posicións da cabeza cando queden durmidos. É fundamental que viaxen con cintos axustados á talla e tamaño do neno “evitando que quede pouco suxeito ou, pola contra, o cinto exerza demasiada presión”, matiza José Santos, o seu secretario xeral. Isto inclúe evitar colocarlles con roupa moi voluminosa, pois poden escorrer con facilidade en caso de impacto. Ademais, as cadeiras tipo ovo (grupo 0) non son aconsellables para traxectos longos: permanecer nelas demasiado tempo pode ser prexudicial para a columna.

EN TRAXECTOS BREVES: TAXI OU VTC.

Para ir ao aeroporto ou moverse pola cidade, o taxi ou un Vehículo de Turismo con Condutor (VTC) é unha opción. Con nenos? Tamén. Se miden menos de 1,35 metros, poden ir por estrada urbana sen SRI, pero nos asentos traseiros. Se, pola contra, circula por estrada, o menor está obrigado a usar cadeira. Se non vai nela, ti serás o seu responsable legal e ao taxista inmobilizaráselle o seu vehículo ata que dispoña do SRI. Mikel Garrido, presidente da Asociación Nacional de Seguridade Infantil, recomenda indicar na petición á compañía que se viaxa cun menor e que se require unha cadeira. Pero non todas o fan. “Os VTC souberon diferenciarse. Como usan os seus coches particulares, se necesitas cadeiras, buscan radialmente o VTC máis próximo que teña SRI adaptado a eses menores e mandan ese coche”, apunta.

COA CASA ENCIMA: EN AUTOCARAVANA

Coñecer o mundo coa casa ao lombo é unha alternativa vacacional estupenda para as familias. E a normativa para as autocaravanas é a mesma que para os turismos convencionais: os menores de 12 anos e de estatura inferior a 1,35 m deberán ir sentados nas prazas traseiras coa cadeira infantil que corresponda co seu peso e idade. Ademais, as furgonetas cámper (co interior homologado como vivenda) fabricadas a partir de novembro de 2014 resultan máis seguras para os peques, pois deben levar polo menos dúas prazas con sistema ISOFIX para poder montar cadeiras infantís de forma cómoda e segura, un aspecto obrigatorio do que se libran as autocaravanas: están homologadas como vehículos especiais M1.

A dúbida eterna: en autobús?

Paran cada dúas horas, non te podes levantar, non todos teñen baño e non adoitan ter cadeira para viaxar con nenos menores de 12 anos, como a Kidy Bus (a primeira homologada para usar en Europa), que sería o idóneo. O Regulamento Xeral de Circulación apunta que, nos vehículos destinados ao transporte de pasaxeiros de máis de nove prazas, os nenos de máis de 3 anos teñen que empregar sistemas de retención homologados. E se non os hai, usarán os cintos de seguridade, sempre que sexan adecuados á súa talla e peso. Instalar a cadeira do coche ou un arnés, coma no avión, resulta unha alternativa, pero sempre ten que ir ben suxeita ao asento.

Se elixes este medio de transporte, que para menores de catro anos adoita ser gratuíto, o conveniente é que sexa cómodo e teña baño. No caso de que necesites que o teu fillo viaxe só, haberá que preguntarlle á compañía a partir de que idade poden facelo coa túa autorización ou se existe a posibilidade de solicitar un servizo de canguro (habitual en servizos de clase con persoal auxiliar). En traxectos internacionais, os mozos de entre 16 e 18 anos necesitan pasaporte e autorización policial para viaxar..

SINÓNIMO DE COMODIDADE: O TREN.

Seguro, confortable e ata económico. Nas viaxes de AVE, Avant e media e longa distancia de Renfe, os menores de catro anos que non ocupen sitio non pagan, pero requiren de “billete gratuíto infantil”. Se fixeron os 14 teñen descontos especiais. Non fai falta cadeira especial nin cinto de seguridade, aínda que Mikel Garrido considera que se debería dar a opción para ir máis seguro. Os baños adoitan contar con cambiadores de bebés e podes moverte co teu fillo, pero as cadeiras e carros deben ir pregados, pois considéranse equipaxe de man. Só poderán ir abertos nas prazas para persoas con discapacidade, cando non estean ocupadas.

Se vas só cun bebé en carro e con maleta, ao comprar o billete solicita o servizo gratuíto Atendo, dispoñible para viaxeiros con discapacidade ou mobilidade reducida. Facilítache o tránsito polas estacións, así como a subida e baixada dos trens, excepto en Proximidades e Feve. E se o que vai só é o teu fillo, debe ter entre 6 e 13 anos, viaxar en clase Preferente (ou en Club, se o tren dispón dela) e o seu tren debe chegar antes das 22:00 horas. Pero hai máis requisitos: un adulto comprará o billete polo menos 48 horas antes da saída, elixirá o menú e presentarase xunto ao menor 30 minutos antes. O neno será recollido no destino pola persoa indicada no documento que autoriza a viaxe.

SE RESERVAS CON TEMPO: O AVIÓN.

Tranquilidade. Viaxar en avión é rápido, pero con nenos resulta caro (sempre pagan, un 10 % da tarifa como mínimo) e require de tempo para reservar billetes contiguos, facturar, controis, embarcar os primeiros ou os últimos… que pode resultarlles pesado. Os bebés poden voar a partir dos dous días de vida, pero o recomendable é que o fagan cunha semana en voos curtos e con trens nos de longa duración. Teñen dereito á súa propia equipaxe de man, incluídos os seus medicamentos, leites e produtos de aseo que, como líquidos que son, deberán cumprir a correspondente normativa.

Algunhas arealiñas ofrecen berces para voos intercontinentais, pero, como o seu número é reducido, o mellor é avisar canto antes de que se viaxará cun lactante. Aínda así, poderás dispoñer dun arnés que se suxeita ao teu cinto, un sistema “moi incómodo” para o bebé, critica Garrido, ademais de “inseguro”. Os nenos poden levar a súa cadeira infantil de coche, pero antes deberá ser homologada pola compañía, ou o coñecido arnés Cares, unha suxeición de catro puntos desmontable que se suxeita ao asento e ao cinto.

Entre os 5 e os 12 anos poden viaxar sós, pero cada compañía ten os seus requisitos. Reserva este servizo con polo menos un día de antelación, chega ao aeroporto con tempo e, por suposto, permanece nel ata que o voo despegue. O neno recibirá unha bolsa co billete, o seu documento de identidade, a autorización dos seus pais e unha ficha de identificación cos datos de contacto da persoa que o recollerá no destino.

MÁIS DUN SERVIZO: O BARCO

Ir de cruceiro en familia está de moda ata con bebés, e con moitas ofertas. Como norma xeral, a idade mínima está en seis meses para cruceiros regulares e en 12 para especiais, como travesías transatlánticas. Pode que a propia navieira che facilite berces, carros, bañeiras… e ata canguro, pero o mellor é que confirmes coa compañía que servizos ofrecen e o seu custo. Ao reservar, insiste en que a localización sexa a máis adecuada para que os teus fillos non se mareen e durman a gusto.

No caso do ferri, os nenos de pouca idade (1-2 anos, depende da empresa) poden ir nos brazos dos seus pais, e apenas pagar as taxas e pouco máis. Ata os 13 teñen descontos na tarifa e con 15 poden viaxar sós co DNI en territorio nacional. Nalgúns casos, tes posibilidade de cambiadores, tronas e ata berces pregables. E algunhas navieiras ofrecen ata cintos de seguridade “non adaptados a menores”, apunta o presidente da Asociación Nacional de Seguridade Infantil. Pero sempre che quedará levar o SRI do teu fillo para que vaia seguro de Ibiza a Mallorca.

DOCUMENTADOS

• Cumpridos os 14 anos, sempre co DNI.
• Menores de 14 anos acompañados polos seus pais: poden viaxar por España sen documentación, pero é preferible facelo sempre co Libro de Familia.
• Menores de 18 anos: necesitan o DNI para desprazarse pola UE ou o espazo Schengen; no resto dos países, o pasaporte e, nalgúns, tamén visado, ata familiar, polo que antes haberá que consultalo na embaixada ou consulado. E tanto se viaxan fóra do país sós, coma cun dos seus pais ou acompañados por outros adultos, deberán xustificar a saída cos correspondentes documentos.