Garantías dos bens de consumo

O cliente sempre ten a razón... os seis primeiros meses

O texto refundido da Lei xeral para a defensa dos consumidores establece que o vendedor debe devolver o importe, reparar ou substituír o produto defectuoso de modo automático durante o primeiro semestre; despois un informe pericial definirá a responsabilidade das partes
1 Marzo de 2009
Img derechos

O cliente sempre ten a razón... os seis primeiros meses

Xa non abonda con saber que a garantía de calquera produto é válida durante dous anos e que os usuarios teñen dereito a reclamar que o ben adquirido no seu día, en aparente bo estado, sexa reparado, substituído por un novo ou que a medida que se tome sexa a devolución dos cartos. Co Real Decreto Lexislativo 1/2007, do 16 de novembro, polo que se aproba o texto refundido da Lei xeral para a defensa dos consumidores e usuarios e outras leis complementarias, non só se regula a garantía dos bens de consumo, senón a reparación e o servizo posvenda. A principal novidade é que, aínda que a Lei continúa a garantir a protección do usuario sobre os bens durante dous anos e o protexe dos defectos de conformidade, faino de xeito máis específico durante os seis primeiros meses do prazo, período no que, en xeral, o vendedor asumirá a súa responsabilidade de modo automático. Agora ben, a partir do sexto mes requirirase unha investigación pericial, especializada e imparcial que revele a causa do defecto, e en función dela definirase a responsabilidade de cada parte no conflito. Por outra banda, nos produtos de natureza duradeira, consumidor e usuario terán dereito a un axeitado servizo técnico e á subministración de repostos durante o prazo mínimo de cinco anos a partir da data na que o produto se deixe de fabricar.

Protéxeme a garantía ante calquera avaría?

A garantía cobre unicamente os defectos de conformidade. O vendedor, a publicidade ou a etiquetaxe poden indicar certas características ou funcionalidades do produto que, finalmente, non se cumpran. Un produto pode ter unha avaría por un defecto de fábrica, por unha instalación deficiente a cargo do vendedor, por unhas instrucións de uso redactadas de xeito erróneo…, pero tamén é posible que o usuario lle dea un golpe fortuíto, que faga mal uso del ou que non o coide con xeito. Os primeiros considéranse defectos de conformidade, pero non estes últimos, que non están cubertos pola garantía.

Un produto é conforme cando se axusta á descrición realizada polo vendedor e é apto tanto para o seu uso ordinario como para calquera utilidade especial requirida polo usuario e admitida polo vendedor. Débese caracterizar, ademais, porque a calidade e as prestacións habituais sexan as que espera dos bens adquiridos, de acordo á súa natureza e, no seu caso, ás declaracións públicas sobre as súas particularidades concretas especificadas polo vendedor ou fabricante e reflectidas na publicidade ou a etiquetaxe.

É diferente a garantía durante os primeiros seis meses?

No primeiro semestre presúmese que os defectos son de orixe, presunción que non se aplica ao resto do prazo de garantía. Este é un dos puntos máis conflitivos cando xorden diferenzas de criterio entre garante e consumidor no que atinxe á causa de avarías e defectos. En caso de conflito, a lei resolve a favor do consumidor durante os seis primeiros meses, sen necesidade de achegar ningunha proba e en virtude da presunción de que o defecto é de orixe. Así, o garante asume a súa responsabilidade fronte ao consumidor de xeito automático. Agora ben, pasados os seis meses e a ata os dous anos, esíxese un ditame pericial, especializado, obxectivo e imparcial que estableza a causa da avaría para, a partir de aí, dirimir as responsabilidades das partes. Se o defecto é de orixe, o establecemento que asinou a garantía responderá coa reparación gratuíta, a devolución dos cartos ou a substitución do produto defectuoso por outro novo en bo estado. Ou, mesmo, cunha rebaixa do prezo.

Como hai que reclamar?

O primeiro paso é solicitar no establecemento vendedor unha folla de reclamacións e cubrila, instando á súa vez ao vendedor a que escriba as súas alegacións e asine. O vendedor quedará cunha copia e o orixinal entregarase nunha Oficina Municipal de Información ao Consumidor. Traballarase por chegar a un acordo amigable entre ambas as dúas partes e, de non se acadar, abriríanse as vías xudicial e arbitral de consumo.

Cando é un bo momento para reclamar?

Así que se teña constancia do defecto. Segundo a Lei, nun prazo de dous meses dende a súa detección. Se xorde algún conflito, pódese solicitar no acto a folla de reclamacións ou, no seu lugar, acudir aos servizos públicos de consumo para solicitar asesoramento e, en función deste, interpor alí mesmo a queixa. Ante a posibilidade de acudir aos tribunais, o afectado debe facelo antes de tres anos dende que recibiu o produto.

Que se pode reclamar?

A reparación gratuíta do produto, a resolución do contrato con devolución dos cartos ou a substitución do produto por outro. De todas as opcións legais elixirase a fórmula máis consensuada: segundo o produto, o seu prezo de venda ao público e o tipo de avaría, pode resultar máis custosa a reparación ca a entrega dun produto novo. E nun momento determinado, se cadra a devolución dos cartos é a mellor solución ante as dificultades para substituír o ben danado. Tamén pode acontecer que o defecto non afecte á funcionalidade do produto e que abonde cunha rebaixa do prezo para satisfacer ao cliente e ao propietario.

Substitución ou reparación, que me convén?

A reparación dun pequeno electrodoméstico -batedor, espremedor, secador de pelo, etc. – é, a miúdo, máis custosa para as dúas partes ca a entrega dun produto novo de iguais características en substitución do avariado. É unha situación na que pode resultar máis conveniente a substitución ca a reparación.

A resolución dun contrato de compra dun automóbil coa devolución dos cartos e do vehículo, ou a substitución por outro novo, xeraríalle un prexuízo ao vendedor que non debería soportar sempre que fose viable técnica e economicamente a reparación, sen lle xerar maiores inconvenientes ao comprador. Optaríase neste caso pola reparación.

A devolución dun moble por unha pequena rabuñadura é un propósito desproporcionado. Abonda con chegar a un acordo na rebaixa do prezo a xeito de indemnización. Pero se os caixóns ou portas non pechan ou non se axustan con precisión, esixiríase daquela a substitución de tales elementos ou, segundo o caso, ata do moble completo.

Ante calquera dúbida de como actuar nestas situacións particulares, convén ser prudente e solicitar asesoramento previo nos servizos de consumo.

E se o fabricante se demora á hora de substituír o producto?

Ás veces ata a substitución dun ben por outro novo se atrasa, e alcanzar un acordo para a resolución do contrato tamén se pode prolongar no tempo. Non obstante, a Lei ten en conta os prexuízos que esta demora na reparación dos seus produtos lle ocasiona ao usuario. E faino de dous xeitos:

  • En primeiro lugar, indica que a reparación, e tamén a substitución, deben realizarse nun tempo razoable e sen maiores inconvenientes para consumidor.
  • En segundo lugar, outórgalle o dereito ao consumidor a esixir a substitución cando a reparación se prolonga máis do razoable.

Así e todo, hai teléfonos móbiles que quedan no servizo técnico durante meses.

Nestes casos haberíalle que solicitar ao vendedor un prazo estimado da reparación. Pasado ese tempo ou o que se considere prudencial, en función da necesidade do produto, pódense alcanzar acordos para a entrega de produtos de substitución como cortesía -tal e como acontece coa entrega dun vehículo- ou tramitar unha reclamación na que se esixa a substitución do produto ou a devolución dos cartos.

Introduce algunha outra novidade a Lei do 2007?

Si. Na regulación do servizo posvenda, no sentido de que, nos produtos de natureza duradeira, o consumidor e o usuario terán dereito a un axeitado servizo técnico e á existencia de repostos durante o prazo mínimo de cinco anos a partir da data en que o produto deixe de se fabricar.

Cómpre ter en conta:
  1. A reparación e substitución do ben deben ser gratuítas. O consumidor non ten por que pagar os portes nin outro gasto ningún.
  2. O prazo da garantía suspéndese á entrega do produto para a súa reparación ou substitución e reiníciase coa devolución do produto reparado substituído. Hai que entregar os recibos nos que consten tales datas.
  3. Se se recibe un produto en substitución, este estará garantido por seis meses.
  4. Os produtos de segunda man adquiridos en establecementos comerciais estarán garantidos por un ano como mínimo, pero non os adquiridos directamente a outros particulares. Para estes últimos aplícase o prazo de seis meses do Código Civil que, ademais, é un prazo de caducidade.
  5. A garantía comercial do fabricante enténdese como un extra engadido que mellore as condicións da garantía legal.
  6. Cómpre gardar o tícket ou factura de compra e mais a copia do albará de entrega.