Fibra / Compoñentes de orixe animal en alimentos "vexetarianos" / Xarda / Lecitina
O dato:
A debate:
A continuación expóñense aditivos e outros compostos que se engaden a alimentos e poden proceder de animais:
Aditivos:
- E-120, cochinilla ou ácido carmínico. Colorante vermello presente en certos insectos da familia Coccidae, parasitos dalgunhas especies de cacto. Emprégase en conservas vexetais e marmeladas, xeados, lácteos e nalgunhas bebidas.
- E-626-629, ácido guanílico e os seus sales (potenciadores do sabor). Obtéñense a partir de fermentos ou de extractos de carne ou de peixe.
Vitaminas de venda en farmacias e produtos enriquecidos en vitaminas:
- Vitamina A: pode proceder de aceite de fígado de peixe, da manteiga, da xema de ovo. Tamén se pode obter das cenorias.
- Vitamina D: obtense do aceite de peixe ou da lanolina, o depósito graxo que contén a la das ovellas.
Proteínas animais en alimentos
- Caseína: É unha proteína característica do leite de vaca, e engádese a pans de molde, margarinas e mesmo patés e salchichas vexetais.
- Xelatina: A nivel tecnolóxico obtense de ósos, pel e tecido conxuntivo de vacas e porcos. Utilízase en pastelería, na elaboración de iogures, e na envoltura de cápsulas de vitaminas. Tamén nalgúns cosméticos.
A despensa:
A xarda ten todas as vantaxes dos peixes azuis -atún, bonito, sardiñas, anchoas, bocarte- e, como está de tempada, sempre resulta máis económico. A súa carne é rica en ácidos graxos omega 3, esenciais na prevención de enfermidades cardiovasculares por diminuír os niveis de colesterol e de triglicéridos en sangue e facer o sangue máis fluído. Isto diminúe o risco de formación de coágulos ou trombos.
O único inconveniente que pode asociarse a este peixe é o seu contido en purinas, que no organismo se transforman en ácido úrico, polo que non é aconsellable para quen teña hiperuricemia ou gota.
É un peixe con bastantes espiñas, polo que os nenos o comerán mellor en filetes. Como ten unha carne saborosa e consistente, este peixe préstase a diversas preparacións que se cadra lles gustan máis aos cativos, como a lasaña ou o pastel. Tamén se pode engadir aos seus pratos preferidos, como a ensalada de pasta ou o arroz, e servir como ingrediente do bocadillo de almorzos e merendas. Cociñalo é doado, pois admite as mesmas técnicas culinarias ca as anchoas ou ca as sardiñas: á grella, á prancha, ao forno, á brasa e en papillote.
Un consello: a súa pel está perfectamente adherida á carne, polo que, sexa cal sexa a súa preparación, nunca se debe quitar.
O abc da nutrición:
- Lecitina
/imgs/20070401/img.alimentacion-2.04.jpg A lecitina é un fosfolípido, un tipo de graxa, denominado tecnicamente fosfatidilcolina. Todas as membranas das células do organismo -sobre todo as neuronas- conteñen lecitina; confírelles elasticidade. Sen ela, endureceríanse. Funciona como un deterxente: permite a disolución de graxas e colesterol e a súa posterior eliminación. Por iso, emprégase a lecitina de soia como complemento dietético en caso de hipercolesterolemia. Facilita as emulsións entre auga e graxa, polo que a industria alimentaria a emprega como aditivo emulsionante e estabilizante (e-322) na fabricación de repostería, galletería, pastelería, chocolates, margarinas, sopas, etc. Os alimentos máis ricos en lecitina son os miolos, a xema de ovo e a soia.