O ensino musical: unha sinfonía de catro movementos
Canto, corda, vento e percusión. Mans precisas e oído fino. Ritmo e harmonía. Capacidade de traducir unha linguaxe gráfica a unha linguaxe universal, o de provocar emocións. Disciplina e constancia. A primeira nota na nenez. O solo magnífico na idade adulta. Unha carreira ligada á vida, que é profesión e, sobre todo, paixón.
Preludio
A base máis sólida do ensino musical constrúese durante a infancia, paralela ao desenvolvemento da fala e da escritura. Impártese dende os tres ata os seis anos mediante recursos lúdicos como xogos e dramatizacións, cancións e audicións, movemento e uso de instrumentos de percusión. Este método concreto de iniciación musical foi desenvolvido por dúas escolas de música de Navarra e transporta o alumno dende a intuición á comprensión. O seu obxectivo é desenvolver aspectos como a percepción, a creatividade e a expresión.
Adagio
Os estudos de grao elemental impártense nas escolas de música, públicas e mais privadas, e cada centro ten certa liberdade para elaborar o seu plan de formación. O programa, que pode comezarse con seis anos, componse de cursos comúns e de varios anos de preparación para o conservatorio de grao profesional. Os alumnos que non teñen proxección ou intención de ingresar no conservatorio, pódense continuar formando nas escolas privadas ou comezar os seus estudos a calquera idade.
Minuetto
O exame de acceso ao conservatorio de grao profesional componse de varias probas. A máis importante é a instrumental, que representa o 70% da nota. É a máis difícil, xa que hai un límite de prazas por cada instrumento. O resto de probas son de linguaxe musical: o alumno debe transcribir nun pentagrama a melodía que escoitou, analizar unha partitura e tamén cantar e entoar. Os que superan o exame comezan os estudos de grao profesional, que duran seis anos e coinciden cos de ESO e Bacharelato. O sacrificio de compaxinar as dúas ensinanzas forza a algúns escolares a deixar o conservatorio, xa que ás horas de instituto hai que sumarlles as nove horas semanais de educación musical, máis as infinitas horas dedicadas na casa a estudar e a tocar o instrumento.
Finale
Logo de quince anos de ensino, aproximadamente, o alumno que se queira dedicar profesionalmente á música pode cursar estudos de grao superior. Equivalen a unha carreira universitaria e hai varias especialidades chamadas itinerarios: composición, interpretación, musicoloxía, pedagoxía, etc. Impártense 16 horas de clase presencial á semana e cada itinerario encamiña o estudante para traballar como intérprete, investigador ou profesor. En realidade, a progresión musical nunca remata, é un xeito de entender a vida.