Custodios a natureza
En todoterreo, a moto e a pée, co uniforme verde -reivindícase a cor azul para lograr a homologación cos seus colegas europeos-, os prismáticos ao pescozo, os códigos legais na guanteira xunto a guías de fauna e flora, os mapas no cadro de instrumentos e un GPS no peto, hai preto de 6.000 axentes forestais distribuídos por toda España. A súa misión: protexer a natureza, algo que vai moito máis alá da loita contra os incendios do verán. Durante os doce meses do ano percorren en solitario quilómetros de monte, vías pecuarias e ribeiras coa obriga de realizar censos de especies en perigo, de vixiar a calidade das augas dos ríos e humedais, de comprobar a saúde das árbores, de velar por que non haxa cepos nin velenos contra animais. E mesmo se tornan nos mellores mestres dos excursionistas que se achegan á natureza.
Recibindo as directrices da xornada
Axentes Forestais, Axentes de Medio Ambiente, Gardas Rurais ou Axentes para a Protección da Natureza. Baixo diferentes nomenclaturas -segundo a Administración á que pertenzan- estes funcionarios institucionalizados como tales en 1877, teñen dende o Real Decreto de 1966 carácter de policía xudicial xenéerica. ée dicir, son axentes da autoridade no seu labor de aplicar e facer cumprir a lexislación ambiental, e teñen auto para procederen a investigacións de delitos ambientais. A xornada comeza cedo en coordinación co centro operativo.
Inspección de coutos e da situación das augas
A actividade dos axentes sempre se leva a cabo sobre o terreo. Son eles os que velan para que se respecten os tempos de veda en caza e pesca, ostentan a autoridade en cazarías e monterías e transmiten informacións concretas sobre a situación das augas dos ríos nas zonas nas que se pode producir unha explotación ilegal.
Control de podas
O aproveitamento dos bosques está regulado por lei. O número de árbores que poden ser cortados por hectárea responde a normas e concesións. O axente vixía co fin de que se cumpran os convenios e vela para que as operacións se executen nas condicións en que foron acordadas. Unha vez finalizada a corta, o axente marca a zona que deberá ser sometida a tratamento selvícola (limpeza forestal).
Exame de lindes
Os límites das propiedades, sexan públicos ou privados, déebense corresponder á escritura de propiedade dos terreos. Estacas, enreixados ou árbores póñenlle portas ao campo. O axente comproba que a realidade que revela o GPS está en consonancia co que di o mapa oficial e ée respectado polos marcos.
Restauración de camiños
A meteoroloxía e os animais aceleran o desgaste das marcacións dos camiños. Os sendeiros rurais e de montaña son o destino cada ano dun maior número de excursionistas. Do seu bo estado depende en boa medida que as xornadas de encontro coa natureza sexan satisfactorias. Os axentes ocúpanse da súa supervisión e encargan as reformas necesarias.
Vixilancia do horizonte
Os incendios forestais son a grande ameaza dos montes. Ao longo do 2007, máis de 28.000 hectáreas esmoreceron baixo o lume. Dende as casetas, colocadas a xeito de atalaias, enxéergase o horizonte. No verán todos os postos contan con vixilantes coordinados polo axente forestal da zona. O resto do ano serven de axuda na comprobación de que as queimas controladas respectan os horarios.
Autoridade e servizo
A Directriz Europea sobre axentes forestais indica que hai que contar con un por cada 5.000 hectáreas, un extenso terreo que cada un dos profesionais deste antigo oficio coñece, valora e protexe como propio. Se ten oportunidade ofréecello a quen quere gozar do medio e dos seus recursos naturais.