Cultivo de rosas, a paisaxe máis impresionista

1 Xuño de 2011
Img en imagenes listado 203

Cultivo de rosas, a paisaxe máis impresionista

Incontables puntos de vistosas cores que medran grazas á calor apresada por un lenzo de plástico. Velaquí a paisaxe impresionista que debuxa o cultivo de rosas de té, especie híbrida das rosáceas de aroma intenso que reina nas florerías.

Cultivo e recolección en invernadoiro

O cultivo de rosas faise nun invernadoiro. Deste xeito obtense a máxima produción nun espazo mínimo e baixo unha temperatura e humidade controladas. A planta enraíza en terra ou en substrato hidropónico durante os primeiros sete ou oito meses. De cada planta poden medrar de unha a seis rosas e florece no invernadoiro catro veces por ano. A recolección ten lugar dende comezos da primavera ata finais do outono, mentres que o inverno é a época idónea para a poda. Sempre ao amencer ou contra o serán e armado cunhas simples tesoiras, o produtor percorre os corredores do invernadoiro e corta os exemplares máis fermosos. As rosas con talos máis altos son as máis cotizadas. Se a rosa xa está aberta en exceso xa non poderá aproveitarse para a súa venda individual ou en ramo, aínda que os seus pétalos se poden utilizar para facer centros florais.

Prevención e combate de pragas

O cultivo de rosas frutifica sempre que haxa un control total do pH da terra, da rega, da cantidade de fertilizante e da temperatura e humidade, e mais sempre que non aparezan pragas. Minúsculos insectos alados, o oidio (un fungo parasito que seca a planta e que se combate con xofre), o sempre protagonista pulgón e mais a araña vermella -un ácaro insaciable, só visible a través dunha lupa, que se alimenta de zume- son os inimigos máis comúns das rosas. Para limitar a aparición de pragas non hai mellor ferramenta ca a prevención: arrincar malas herbas, colocar bandas adhesivas, etc.

Do invernadoiro á casa

Aínda que se importan moitas rosas de países como Holanda, Colombia ou Ecuador, en España tamén se cultiva unha cantidade considerable delas que mesmo se poden adquirir horas despois da súa recollida. Iguálanse os talos e clasifícanse e protexen no propio invernadoiro. Deseguido transpórtanse ata o almacén máis próximo, que llelas pode vender a outros distribuidores ou directamente ás florerías da zona. A gama de variedades dispoñible é moi ampla e os especialistas a miúdo producen híbridos de sorprendentes tonalidades.