APETAK GUTXIAGO IRAUTEN DUENEAN LARRUAZALEAN

Mikropigmentazioa ere esaten zaio teknika horri, eta zera da funtsean: kolore pigmentu bat sartzea larruazaleko lehen geruzaren azpian (epidermisa). Horren helburua, berez, aurpegiko ezaugarriak zuzentzea edo edertzea da, adibidez ezpainak, bekainak edo betazalak. Baina gorputzeko beste leku batzuetan ere erabiltzen da. Adibidez, despigmentazioak agerrarazitako orban zuriak koloreztatzeko (bitiligoak), orbainak ezkutatzeko eta istripuek, kolpeek eta erredurek utzitako ondorioak ere bai, orbanak estaltzeko, bularreko minbizia duten emakumeei areolak berreraikitzeko edo ile gutxiko guneak zuzentzeko buruko larruazalean. Tatuaje artistikoak ez bezala, makillaje iraunkorra larruazaleko lehen geruzaren gainean egiten da, eta, hortaz, erdi-iraunkorra da. Kolorea desagertuz joan ohi da eta berriz egin behar izaten da bi edo hiru urtetik behin.

Bekainen lerroa, non ilez ile berritxuratzen den ilerik ez dagoenean edo oso finak, motzak edo bakanak direnean. Bekainen kanpoaldeko gunea goratzea ere lortzen du (lifting), zeinak ireki egiten duen begia eta adierazkortasuna ematen dion. Askok eska- tzen du, halaber, betazalak makillatzea betileak betetzeko, eyeliner lerroa marrazteko, begi eroriak optikoki zuzentzeko edo beheko betazalaren betile lerroa indartzeko, zeinak itxura ketua ematen dion begiari.

Ezpainak ere bai. Halakoetan, makillaje iraunkorrak aldatu egiten du irudia, kolorea nabarmendu (ezpainetakoak bezala) edo optikoki bolumena handitzeko egiten da. Eta bada gehiago ere: oreztak marrazteko edo masailean orin leunak egiteko ere erabiltzen da.

Jakina. Gizonetan, betileak trinkotzeko makillajea eskatzen da gehien. Ezpainei tonu biziagoa ematea ere ohikoa izaten da.

Pigmentuak desagertu egiten dira denborarekin, hondatu egiten dira eta tonuak argitu. Hori dela eta, aldian behin berriz margotu behar izaten da, urte eta erdi edo bi urtetik behin.

Prezioak aldatu egiten dira, baina bekainak edo begiak makillatzea 250 eta 350 euro artean kostatzen da, eta ezpainak, 400 eta 500 euro artean. Areola koloreztatzea 400 eta 500 euro artean kostatzen da klinika pribatu batean. Gainerako aurrekontuetarako, ikusi egin beharko da zenbatekoa den tratatu beharreko gorputz eremua.

Estetikoki tatuaje bat bezalakoa da. Bularreko pigmentazioarekin, masektomia bat egin dieten emakumeei berriro marraztu dakieke areola eta titiburua.

Zorionez, osasun publikoan ere errazagoak izango dira gauzak. 2015. urtean legez besteko proposamen bat aurkeztu genuen Espainiako Diputatuen Kongresuan Alderdi Sozialistarekin, Gobernuak osasun publikoaren barrenean sar zezan tratamendu hori. Eta azkenean, apiril honetan, onartu egin dute proposamena eta sartu egin dute Espainiako ospitale publikoek bularra berreraikitzeko egingo duten prozesuaren zati gisa.

Mugarria izaten da gaixotasunean, hobetu egiten baitie bizi kalitatea. Areola berriz ikusten dutenean, hunkitu egiten dira guztiak, eta berriz ere osorik sentitzen dira.

Pertsonak baimen bat sinatu behar izaten du, Espainiako Osasun Ministerioak lantzen duena, eta horrekin onespena ematen du tatuajea egin diezaioten. Makillatzaileak kopia sinatu bat emango dio tratamenduaren datu guztiekin: tintaren sorta zenbakia, kolorea eta iraungitze-data. Eta, gainera, jarraibide batzuk ere eman behar dira gorputzeko atal hori zaintzeko. Dokumentu horiek frogagiri gisa balioko dute, eta garrantzitsuak izango dira erreklamazioak egiteko edo erantzukizunak bilatu eta eskatzeko zerbait ongi atera ezean.

Kasu guztiak desberdinak dira, baina baimena duen profesional orok erantzukizun zibileko aseguru bat kontratatu beharra du erantzun ahal izateko edo, hala denean, dagokion erantzukizuna bere gain hartzeko.

Badakigu gero eta joera gehiago dagoela, baina Espainian ez dago erregistrorik makillaje iraunkorra egiten duten pertsonak biltzen dituenik. Zentro kopurua zenbatekoa den ere ez dakigu: erkidegoek ematen dituzte baimenak, eta batzuek osasun baimenik gabe lan egiten dute. Horretaz gain, arautu egin behar litzateke zer-nolako formazioa behar den makillatzaile iraunkor gisa jarduteko. Ezinezkoa da esatea Espainian zenbat profesional ari diren makillaje iraunkorrean, batzuk ez baitaude behar bezala izena emanda. Intrusismo handia dago arlo honetan.

Legez, osasun arloko higiene teknikariaren titulua behar da, edo horren baliokidea den beste bat, adibidez medikuntzako lizentzia, erizaintzako diploma edo goi mailako gradua estetikan edo klinikako laguntzaile moduan.

Oinarrizkoa da egiaztatzea profesionalak eta zentroak badituztela legezko baimen guztiak, bai osasun baimena eta bai titulazioa ere. Garrantzitsua da Osasun Sailak egiaztatu duen zentro batera joatea beti. Zeregin horretan laguntzeko, udaletxeek eskura izaten dute inguruko zentro homologatuen zerrenda. Eta, jakina, profesionalak aurretik egin izan dituen lanak ikustea ere komeni da, zer-nolako esperientzia eta trebezia duen jakiteko.